rökvillur og nærsýni

Egill slær sig til riddara sem sá "heiðarlegi" í sögunni um færsave og öll sagan byggist upp út frá því að hann kvíður fyrir að sitja í veislu erlendis þar sem borið yrði á hann að "íslendingar" borgi ekki reikningana sína. Egill er jú vel launaður og vill gjarnan borga reikningana sína og vera maður með mönnum í veislugleði. Það er að vísu væn rökvilla í sögunni strax í upphafi þar sem sagt er frá einkavæðingu bankanna. Bankarnir voru ekki lengur í ríkiseigu. Og samt tala menn einsog sjálfsagt sé að ríkið hafi borið á þeim ábyrgð. Semsagt .. fjárglæframönnum fengu frjálsan aðgang að þeirra eigin "einka" ríkisbanka. Þeir fengu að fara með fé almennings í spilakassana. Er nokkur lógic í þessu? Ég vil seigja að þeir sem sáu um breytingarnar hafi verið glæponar og eða hálvitar og allir í kringum þá. Logið að þjóðinni. Og sett allt undir í spilavíti. Ekkert er og rætt um hver stóð að baki þessu öllu... hver lánaði og lánaði... hver réri á bakvið tjöldin að þetta væri gert.. einkavæðingin ... hver er að fara að græða á þessu öllu... og hver kom þessari hugmynd á laggirnar að fara útí icesave... hver laumaði hugmyndinni að þessum Sigurjóni... þegar skrúfað var fyrir kranan... hagstæðu lánin... það væri gaman að sjá bréfin aðalbankastjóra Landsbankans...  ég efast um að þessi Sigurjón sé "hausinn" á bakið það... hvernig átti að læða samviskubitinu inn..  til að setja loku fyrir hugmyndinni um "við borgum ekki". Það má ekki missa veiðina við boðstokkinn.

 Eins er ég á því að starfsmenn sama aðila og hvíslaði hugmyndinni að Sigurjóni um icesave, hafi seinkað því mjög meðvitað í bretlandi að bánkarnir, útibú landsbankans fengju þarlenda vist.

Almennt má seigja um Egil að hann er svo góður að trúir ekki neinu vondu uppá neinn... ekki einusinni þó að viðskiptahriðjuverkamennirnir mæti til hans í spjall og játi á sig þann starfa beint framaníhann... nei... þetta hlýtur að vera djók hugsar hann og hlær vingjarnlega.