efni og andefni eða hugur

erfitt að tala um "sannleikann" þar sem við sjáum ekki allt sem er að gerast...

hvernig orkan hreyfist í þessum svokölluðu svartholum... eða að sjá hvað gerist þegar fruma vex í sérhæfða lífveru.. við vitum varla einu sinni mikið um þetta sem við köllum vitund

hvernig orkan.. efnið og allt hvað er getur sokkið niður í eitthvert gat ... einskonar svelg sem við sjáum ekki hvernig eru pípulagðar... svart gat sem liggur til allra átta samtímis... og allra fjarlægða??? algerlega utanvið okkar skilning hvernig orkuhafið sem sekkur í þessi göt... hvernig hún virðist ummmyndast í eitthvað sem ekki fylgir neinum afstaðiskenningum (með mun meiri hraða en ljóshraða... nefnilega hugsanlega óendanlegum hraða... augnablikshraða einsog okkar sögur seigja að sé hraði hugans... ) eða rúmtilfinningu

en er það þá á þeirri tíðni sem hugur okkar virkar eða hvað? hm... hér er eitthvað... já af hverju hugurinn hefur áhrif á efnið... og tímatengingar einsog sinkronissity... hvað er það á íslensku hm.. að hugurinn hefur áhrif... (altso hugur í brjósti líka..) á gang mála, bænin, að sjá fyrir sér sýn... þetta er jú kallað galdur líka... intent  þrá

að efnið og orkan verði að hugarorku í svörtu götonum er jú tengt því hvernig við hugsum okkur að örsmá svört göt virki... að agnir... orka endir stökkva og að áhorfandinn virðist hafa áhrif á hvert þær stökkva... hugurinn er tengdur inn á þetta svið sem liggur að baki svörtu götonum

 og hvíta gatið okkar er big bang... þessi alheimur sem við erum í...

já og nú sjáum við að VEL hugsanlega.. jú allt kemur frá hugmyndum og hverfur með hugmyndum... þetta er sköpunarferðið, vel hugsanlega skiptir verulega mála hvað við hugsum... og hvernig... fæstir hafa nokkra glóru um að hugurinn er svona skapandi... jú skúlpturistar og málarar .. arkitektar fatta þetta stundum engaldramaðurinn... guðið.. það kannski tekur varla eftir að það er að skapa...

hvað það er stór ábyrgð og vald, bara það að hugsa og hvernig hugur okkar allra er tengdur

og máski orkueyðsla... 

og hvað það er mikil hvíld að hugsa ekki

 ferst þá allur alheimurinn ef við hættum að huxa prófessor altunga?

vissulega erum við á hálum ís hérna... hvað verður um alla þessa orku... en eitthvað gusast hún og breytir um ásýnd... að því er virðist hverfur.

en sagt er að hún varðveitist væntanlega í hugefni?? Já við vitum ekki allt en rennur í grun að hugurinn sé

 afar sveigjanlegur.... einhverskonar galdur enda mjög tengt vitund sem við vitum ansi lítið um... en sumsé hefur áhrif á orku-efnið. 

en sumsé hugsanlega (og það er meiri kraftur í því orði en virðist við fyrstu sýn)

þetta sem sekkur inní örsmæð í miðri vetrarbrautinni virðist hringrásin milli örsmæðar og risastærðar... 

 og "hvíta gatið".. þ.e. þetta big bang okkar.. tilkoma alheims er þá svelgurinn hinumegin séð og lítur væntanlega út einsog svart gat í annarri vídd.. þessari hugarvídd að það bendir til þess annaðhvort að örsmæðin geti "tútnað út" af svoddan krafti eða hitt að allur okkar alheimur sé örsmæð í öðrum nær óendanlega stærri... og þar með grillum við í 3 stæðrðarþrep orkunnar. Að við séum í einskonar stiga sem vel hugsanlega hefur fleiri þrep... örsmæð, stjarnfræðileg stærð og annar heimur ofurstór og að orkan svelgist á milli heima eftir farvegi "hugmynda".. einskonar vilja. (jaa... bara nettri hjartans þrá)

og svo fellur þessi kraftur ... vitundin í form, orðmyndir... hvílik sköpun það er og val