19.6.2009 | 09:50
missir
menn missa heimilið, missa fjölskyldur og æruna, margir drepa sig (og allir loka augonum og eyronum og gleyma einsog skot) hversvegna ekki að brjóta og bramla... meira vit en að stúta sér, þá eru menn lúserar. En hræðslan og einsemdin heldur áfram... allir halda áfram í sínu leikgerfi...... Og "ráðamenn" þjóna peningamönnum og peningaliðið þjónar útlendum rotsíldum og rotsíld þjónar sjálfumsér og sinni brjáluðu "hugsjón" að leggja undir sig heiminn og kúga og ræna og ljúga og múta... ekki skiptir neinu hvort það er Jóhanna og Steingrímur eða Geir og Sólrún eða Davíð... allt við það sama... það er fallið fram og rothchild tilbeðinn ... "ANNARS VERÐUM VIÐ EINANGRUÐ!" sem við erum og ekkert við það að athuga.. ísland hefur alltaf verið svo langt sem verða má frá öðrum þjóðum og þjóðin þarf máski einmitt á því að halda... að missa allt og fá allt um leið... sig sjálfa og landið og vitið. Sérstaklega er gott að missa láns"traustið"... og þar með losna úr lygavefnum rotsíldar..
Allar tegundir af missi er ég búinn að ferðast í gegnum. Ég er alslaus og þó er ég enn hér. Velti fyrir mér bökunaruppskrift, gleðst yfir spiruðum eplasteini sem er kominn í mold (eplaræktendur telja ekki hægt að rækta nýtt eplatré út frá steini í kjarnanum og umrætt epli var jú gamalt og hafði staði lengi og semsagt spíraði. Ég hef aldrei séð eplastein spíra.. mikil gleði og það vex... tvö lauf í sól).. já hvar var ég.. hvar er ég? Einhvurstaðar... ég á bara eftir líftóruna... öllu öðru hefur verið rænt og stolið og það eyðilagt og svo hef ég verið baðaður í neikvæðni, öfund furðulegt nokk?? og illar tungur gera lítið úr mér.. drega mig niður í svaðið til sín í háði og spotti.. og samt er ég hér enn ofan moldu.. ég hef bara andardráttinn og stöku sinnum sól á vanga. Og hver er minn glæpur? Maður sem alltaf er að leita leiða til að gera eitthvert gang... einhverjum,.. einhverstaðar og gefur allt.. vill öllum vel í raun. Nei ég er hvorki glaður né hryggur, þó allt sé tekið frá mér, soltið minni áhyggjur.. obs ég er með bíldruslu sem alltaf er biluð á einhvern veg eða annan með sófa í sem er soltið áhyggjuefni, hann er stundum fyrir einsog ég og alltaf "ólöglegur" einsog ég.. hvað sem það nú er þessi ólög?? En "einhverstaðar verða vondir að vera" sagði Guðmundur góði. Hann var eini góði biskupinn sem landinn hefur alið. En svo var hann drepinn. Og nú er landinu stjónað af meirihlutafrekju og með mútum og slægð og af siðleysi og í vonleysi. Hvar eru þeir sem vilja sanngirni? Ekki orðið mikið var við þær sálir. Fátækir sem ríkir hatast og hafa í heitingum. Hinir hógværu læðast með veggjum. Flestir telja sig vita betur en vita þó ekki neitt sérstakt. Allra síst þeir sem menntaðir eru til þess. (já nema Páll Skúlason og afar fáir hlusta hans lága róm,.. enn færri á mig og þig) Hvar er bjargráð að finna? Jaa ... þeir sem setja fræ í mold og undirbúa sig undir hið algjöra hrun eru þeir sem eitthvað hafa að gefa þegar síðasti turninn hrokans er hruninn.
Þegar úr jafnsléttunni gægist lítið grænt lauf. Þá fyrst byrjar uppbyggingin. Þá fyrst verður hlustað á hina hógværu og varkáru. Þá sem ekki dæma. Þá sem vilja öllum og öllu vel. Líka dýrum og plöntum og lofti jörð og vatni.
Flokkur: Stjórnmál og samfélag | Breytt 23.6.2009 kl. 07:56 | Facebook
Bæta við athugasemd [Innskráning]
Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.