Og sagan mikla sem þjóðin hefur ekki enn fengið að heyra...

Saga sem er svo ógnarlöng og svo dularfull og ógnþrunginn og lamandi og svo fögur. Sagan sem allir draumameistarar allra tíma hafa bisast við að seigja frá

sagan um eldfólkið... hvernig apategund fór að hlýja sér á heitu hrauni fyrir nær milljón árum

og einangraðist svo á þessari eyju... vandist við þetta og dafnaði með marga merkilega siði og mikla þekkingu á mannlegum möguleikum til að skilja og nema heiminn..

að þetta hafi allt gerst hér á þessari eyju er mörgum undrunarefni. En sögurnar benda hingað í norður í höf.  Á eldfjallaeyju, sem á að hafa verið á stærð við Tyrkland... og það er stærð íslands fyrir flóðið sem varð við lok ísaldar... með landgrunninu sem stóð uppúr... allt sem nú er á 150 til 200 metra dýpi var á þurru.

Hér eru mjög djúpar rætur mósku huldar, því reynt hefur verið að þagga niður þá sögu af þessu samfélagsformi sem stofnað var til í Tyrklandi eftir að ísöld líkur.. það var kallað miðgarður...

en ísland var áður miðja heimsins

nefnt himnaríki.. (samanbr himna... þunt hvítt lag yfir öllu.. alhvítt... snjór - Hímir... og Hemingur, hamur... og hamur er líka himna... sem kom að ofan... af himnum... það sem skapar himnu er himinn)

en fékk seiddna nafn Hel og hét Helvíti (hin hvíta Hel og enn er verið að tala um snjó)