sumum finnst lífið þreytandi endurtekningar og byrði..

þá er lífið bið

og dægrastytting..

og gremja yfir hugleysi

bættar aðstæður er ekki boðið uppá

en hvað heldur þessum verum í gangi? Af hverju leggst ekki svefninn langi yfir einsog hann hefur lofað að gera...  í síðastalagi við kulnun sólarinnar ... og þó líklega fyrr af völdum loftsteina og halastjarna

þessar fögru tilgangslausu verur... sem teigja sig í il sólar, þessi afleggjari af il, hægbruni í vatnssekkjum... vera sem skreið úr hafi... hversu ómeðvitaðar eru þær verur um frekju lífsins?

hugsasér... ég er alltaf að læra eitthvað smávegis... um búddahugann

Búdda hef ég gagnrýnt fyrir að vilja ekki eignast börn (gerast múnkur og í raun hafna lostanum væntanlega og þar með afskiptum af kynlífi og við konur)

En núna sé ég loks að þessi "þunglynda sýn" sem ég hef kallað svo hjá búdda á mannlífinu, sem kemur fram í því að stöðva möguleikann á því að "hinir hugljómuðu" eignist afkvæmi, er einmitt ákveðið raunsæi... að fæðast aftur er því raun það sama og að eignast barn. Jafnvel þó að þetta valdi í raun því að hinir "bestu" þ.e. hinir hugljómuðustu og minnst egóísku og kærleiksríkustu og vitrustu eignast ekki börn og því ætti mannfólkið að forheimskast smámsaman og verða minna og minna áhugasamt um andlegheit og hugleiðslu... nefnilega úrkynjast hægt og bítandi... hver kynslóð eftir aðra eða hvað? Sem endar væntanlega á einhverskonar dýrastigi. Hafa búddistar hugleitt þetta, hvað þetta er furðuleg stefna hjá karlinum. Í stað þess að hafa þetta einmitt öfugt. Bara örfáir eignast börn... og bara þeir sem mestan kærleika og vísdóm hafa fram að færa.. þ.e. væntanlega hinir hugljómuðu... múnkar og nunnur kærleikans... sumsé rækta heilagleika... og svo þegar allir eru orðnir heilagir og munkar og nunnur kærleikans... þá er grundvöllur undir fagurt mannlíf... en hin leiðin að láta af hinu mennska og skilja bara eftir "dýr".. ja frekt dýr og hættulegt, þá fáum við svona ómenningu og við búum við núna. Efnishyggju og valdsýki.

 Já nei.. ég hélt ég væri að skilja búdda betur en það er ekki satt... ég skil semsagt ekki ennþá af hverju hann valdi þetta að vilja ekki endurfæðast ... af hverju hann vildi ekki allavega 2 börn. Er hann hræddur um að þau mundu hafa lent í einelti vegna þess að þau væru hans börn. Ég held að Rahula hafi orðið múnkur líka og þar með ættin dáið út. Þó er þetta ekki öruggt. Rahula á að hafa hugljómast altént. Verið konungur um tíma eftir afa sinn en kom svo til Budda í nám. Hvort ættin dó út er því ekki vitað. Það eru uppi deildar meiningar.  En fyrir konungsætt var slíkt stórmál. Þetta hefur verið mjög mikilvægt fyrir suma. Í Kína t.d. og líka á Íslandi. Ættartrén. Sem er jú lífsins tré. 

Nei hugmyndin um að ég væri ef til vill að byrja að skilja eitthvað meira í hugsun og viðhorfum búdda kom til að því að ég þóttist sjá að jú það væri ekki svo áhugavert að vera manneskja... ekk mikill missir af svona veru og þessvegna hafi hann valið að loka á tengsl við konuna... og hugmyndina um framtíð ættarinnar og viðhald... beinlínis bæn um enga framtíð tilhanda mannverum... gefum öðrum tegundum rými til að skapa það sem guðinu líkar. Mannskepnan mistókst.

Jú dapurleg sýn.

En múnkar og nunnur sem eignast hæfilega mörg afkvæmi til að viðhalda fjöldanum... og velja foreldra af gæðum. Er það sorgleg sýn ?

Ekki finnst mér það. Altént eitthvað léttara yfir þessari sýn. Ég semsagt gef þessa hugmynd inní safn byltingakenndra buddasiðbótahreyfinga framtíðarinnar.  Við getum stofnað eina slíka. 

Taloð semsagt æskilegt að velji hugljómaðasta múnkinn og hugljómuðustu nunnunna til að eignast afkvæmi ef fækka tekur í hóp um of. Að öðruleiti semja þau sig að háttum gamla búdda.

Nam johorengekjo... ommanipadmehúm!