8.2.2009 | 01:20
en samt er ég alltaf einn með alltinu...
ég sé mig ekki lengur sem eiginmann eða í sambandi...hef hugleitt hvernig það sé að vera í klaustri... jafnvel hari krishna eða zen eða einhver bransi af hugleiðslugengi og grænmetisræktendum á einhverjum hollum stað með góð sumur og heilnæmt kul að vetri... hm... eða bara einvera hér, útí náttúrunni einhverstaðar. ... ég bara seigi svona með sjálfummér... hvað ég er að hjala hér í holu minni inní miðri borg, í næðingsrassi, þar sem mótmælendur gera sér mat úr eldgömlum erjum ... hvaða eryndi hef ég hér einn og í orku og hugheimssamskiptum... ég get verið hvar sem er og gert það samaog jafnvel fleira og með jákvæðni í loftinu
og alltaf einhverjar sellur að raða saman efnaformúlum og aftengja og "hugsa"... hafandi vilja... farandi að duttlúngum hver annarrar þessir frumuklasar... hvort næringin sem sett er inn í þennan klasa sé góð eða ekki... berandi ábyrgð á jafnvel öðrum samfélögum af frumum og frumulíffærum og líffærum af frumum sköpuð... í aldir og árþúsundir og milljónir... þróandi breytingar eftir aðstæðum, já í raun mjög skapandi frumur og ráðdeildarsamar .. stórgáfaðar að geta haldið þessu öllu á floti í einu. Haft svona mikla yfirsýn.
og ég semsagt hugleiði.. það má hugleiða svo margt í einverunni... fylgjast með önduninni... hlusta... láta sig dreyma... fara í ferðalag,.. í rannsóknarleiðangra út og inn
það má lika vera latur, sljór og vökull á samri stundu.. sérílagi ef maður hefur einhvern stað til að standa á frjáls maður á jörðu
án ónæðis og ofsókna... bara einsog fugl í hreiðri
í svona rugl samfélagsformi sem við búum við þá er það bannað... nærri allt er bannað og allir í skápum einir sér, hugsandi upp leiðindarkvabb á náungann og allt og alla... af því einfaldlega að vanlíðanin er svo geigvænleg og svo kemur græðgin sem drifkraftur til að hafa eitthvað við að vera.
Líka nottlega sem yfirborðsmennska.. og vald.. gefur það einhvern unað?
ja ekki eru of margir sem raunverulega tjá sinn innri mann
helst að ég geti talað við tónlistamenn... þá sem lifa bara á og fyrir hljóð per se
tilfinningar sem hljóð... hljóð án orða sem tungumál á líðan... upplifun
að vera inní sér... er tónlist samskiptalykill að innhverfu? Ja það er það... tónlist sem samskiptaform milli tveggja persóna? Hljóðkontactimrovisation. Sjálfsprottinn samskiptasönghljóðadans
hljómar aðlaðandi
Flokkur: Stjórnmál og samfélag | Breytt s.d. kl. 03:20 | Facebook
Bæta við athugasemd [Innskráning]
Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.