Vatn er minn mjúki vinur

og í svo myndarlegu glasi..

svona glaðlegt bláslegið gagnsætt haf

ja það ég sjálfummér gaf

--------------------

annars skil ég orðið næsta lítið hvað ég er að jarma hér inná þennan vef

eða þessi jarðartilvera

á kúlum í tómi

frekar tregafull sýn  ...á einhvern hátt óræð og undurfurðuleg... 

í það minnsta ekki nokkur glæta af skilningi hér þó ég hafi velt þessu svolítið fyrir mér

glóandi kúluþokur atóma og stjórnuþyrpinga 

en kemur mér meira við en moldinn?

er eitthvað þarna úti í þessu "tómi"*?

 

 * eða var það svartur loftsteinn eða var það gæs eða vængjaður snákur eða jafnvel geimskip með 4 froska og 4 eðlur innísér, stjarnan sem kom utanúr geimnum í logum fyrir nær milljón árum og boraði sér inní þetta land svo djúpt að upp gaus eldur úr jörðinni og svo myrkvuð sprengiský að ekki sást til sólar, né mána, né stjarna í langann tíma? Spurning hvort finnist nokkrar menjar um svartann stein? Eða áttu þessu 4. pör sem Egyptar nefna í upphafi sköpunarsögu sinnar (en Eddan talar um níju íviði í upphafi Völuspár) heima hér á þessari eyju í þessum reginsjó fyrir komu eldsúlunnar... eða jafnvel allt frá því að landið slitnaði frá Grænlandi og Nýfundnalandi og Englandi, Írlandi og Noregi fyrir um 70 milljón árum síðan?

ég er á því að hér hafi verið steinn á ferð og áttmenningarnir annaðhvort komið hingað frá meginlandinu yfir ís eða á reki með fleka. Nú eða átt heima hér fyrir og þróast sér, alla leið frá einskonar mús og eða eðlu til eldapa á síðustu 70 milljón árum og hafst við í heitum lækjum og ám og leir á vetrum og farið í kaldann sjóinn þegar hungrið svarf að og sótt skelfisk, seiddna veitt fisk með spjótum með þrem oddum... en eldurinn verður miðja athygli þeirra þegar þessi loftsteinn fellur og allt hverfur í reykmekk... rökkur um miðjan dag og rétt grillir í dimmrauðafjólubláa daufa sól... og svo hverfur hún alveg. Þá förum við sárlega að sakna sólarinnar. Teljum hana móður alls lífs. Allt líf er borið uppi af sólinni. Ljósið er lifsnammi. En allt um það... það eiga að finnast menjar um svartann stein. Stórann loftstein við munnann.  Móðurskautið... Ginnungagap. Fæðingastaður mannanna.

 Eldurinn er tekinn inn til þess að standast kunldann í litið rými sem ofið er með jarðefnum, hreiður, sem verður að holu innan smá fjalli. Koti, Kota. Og eftirtekt vekur að steinar eru alltaf settir umhverfis eld um alla jörð eins, einsog eldstæði sé í raun hreiður, líklega eldfuglsins Fönixar. Við komum úr þessu eggi. Eggi þessa fugls ljóssins og himins. Fönix? ..Fön Fen Fanir? Fenja,   ix? öxi, iggsi is.. sambland af eggi og ís. Egg í fenjum og kuldum.Og máski er öxi einhverstaðar í dæminu ... skarður máni í 2 áttir og heill í miðjunni en með í toppinn odd. Þríforkur.