ótrúléga tregafullt lame en skárri staða en stundum áður samt

bæði mín staða og staða þjóðarinnar og mannana barna og lífsins á jörðinni

 ég vona að meigi seigja að við erum byrjuð að átta okkur á heildarstöðunni þó margt sé úr fókus

hér er vera sem er afar hörundssár og á erfitt með að sjá nokkuð að í eigin fari... vill ílla láta af stjórn og er einþykk og frek og sjálfrisér næst, vera sem hefur verið særð og sært, vera sem er mest fyrir öryggi samveru og kærleika í sönnum jólastíl en er svo neydd út í eilífa samkeppni og stríð um stöðugt þverrandi gæði jarðarinnar. Er kominn tími til að taka málið sameiginlega í okkar hendur?