að við vorum að spjalla í sófa

og við borð, það var Reynir sem kom með lúðu.. ég áttaði mig á því að það þarf að hafa sófa... þetter gert fyrir gestagang, ég er ekki með sófa sjálfur en sé semsagt sófa nú í torfæ einhverstaðar innímér... að það skiptir engu máli þó að veggirnir séu ekki hvítir. ja þeir geta verið hvítir í torfbæ ef þyljað er innan... en að ég mundi máski búa til sófa einhverstaðar í hobitakofann minn þegar ég hef fundið land...

 íenni framtíð

þetter draumur já hugsýn, létt þrá já gömul þrá

en samt tel ég að autt hringlaga herbergi með eld í miðjunni og fullt naf koddum og teppum sé ennþá samkomuhaldsvænlegra en bara sófasvæði

en það má líka

semsagt að vera með þvottatromlu í læk og máski rafal tendan við, að það er í lagi draumur

sérílagi ef sjálfbærni er viðurkennt sem yndisleg leið og heilsusamleg...  og það er mikill áhugi á því hjá mörgum, þá semsagt fer þetta fólk að spjalla sig saman og einhver finnur land, já máski margir leita og svo... landnám.. mjög spennandi og aðlaðandi... finna kósí stað uppá smá hæð... með læk ekki alltof langt frá og torfritu og hellutak. Allt á sínum stað og svo kemur annar og annar og sá þriðji og fjórði aðilinn að leita sér að kósístað. Sumir byggja úr rekavið og grjóti og sumir úr endurnýttum við. Þessu sem fer í gámana nú og húsum sem er verið að rífa. Sumir úr torfi og grjóti bara eða blanda öllu saman. Og hver eftir sínum smekk og aðstæðum. Og menn hjálpast að töluvert. Svona vex lítið þorp einsog þörungur á klettum og það er farið að setja niður birki og fleiri plöntur hér og hvar... allt lifnar við... smámsaman kominn lundur til að hittast í og tromma eða dansa, elda saman og leika sér við ýmsar listir og hafa hátíðir... Þar vex lika upp löngun eftiir skjóli... baðhúsi, skála... búðir (í gömlu merkingunni allavega) já kannski markaðir og kvöldvökur

samfélag

sem ekki þarf yfirdrottnun, en byggir á samkomulagi...

  spjalli þar sem allir eru meðteknir og séðir og þó fara allir sína leið

jú ég veit, fólk er mismunandi og sumir eiga ekki samleið með öðrum... en ég er að tala um að fólk velur sig saman. Þeir sem kunna vel hver við annan sækja í hver aðra

  svona einfalt er það

 altso fyrir þá sem vilja

bara þeir ríða á vaðið og svo koma fleiri þegar þeir eru tilbúnir

          þetta er kósí leið finnst mér

afslöppuð leið, barnvæn leið, heilsusamleg leið... miðað við það sem við erum í núna paradísarleið... leið indjánans,...Indjánaleikur... 

  Og við mundum láta drauminn Viggu rætast, rækta skóga

klæða landið að nýju frá fjalli til fjöru... þessvegna er það svo vitstola leið að selja ríkisjarðir til einstaklinga sem gera ekkert með þær nema geyma þær sem fjárfestingu og vilja græða án þess að gera neitt fyrir landið eða búa þar. Ef að landinu væri skipt upp á milli íbúanna, þá fæu flestir að rækta skóga og það eru einmitt einstaklingarnir sem geta ræktað og passað skóg það vel að hann vaxi og dafni vel. Þetta sést víða um land. Landgræðslunni miðar hægt eða ekki. En einstaklingar .. sérílagi þeir sem búa á svæðinu leika sér að þessu í öllum landshlutum, nærfellt.

Og því seigi ég ríkið á að gefa fólki sem vill útá land þessar jarðir hræbillegt ef er verið að fara útí skógrækt og sjálfsþurftarbúskap.

Það er í samræmi við heildræna stefu og skynsamlega og bjarta framtíð fyrir land og þjóð.

Enda var landinu rænt af þjóðinni 874 eða svo af Úlfhéðnum, ættuðum úr Litlu Asíu. Fólki sem hafði að visu komið frá Íslandi fyrir 40.000 árum en það fór ekki með friði. Það rændi, stal og hnepti í þrældóm og slóðin var sár og er enn djúpt inníokkur sem andlegt og tilfinningalegt sá, Íslendingum. Og skógarnir voru höggnir og notaðir í viðarkol til vopnasmíða og þjóðin barðist í 4 til 500 ár. Og sofnaði svo þungum svefni og drúngalegum með dapurlegum draumsýnum í 4 til 500 ár og þá fór að rofa til fyrst þegar fólkið fór aftur að meiga rækta og sinna landinu sínu sem rænt var frá því eftir 1100 ár rösklega og rækta upp skógin aftur og finna fyrir friði innísér og sátt

látum það verða sáttargjöf, að ríkið gefi fólki land sem vill rækta upp skóg og lifa við sjálfsþurftarbúskap og lítil heimaþing hvert svæði

þá mun allt batna... Baldur mun koma...   falla fossar, örn flýgur yfir, sá er á fjalli fiska veiðir