Spegillinn Halldór Laxness

Það er svo ótrúlegur spegill á þetta samfélag ritverk Halldórs Laxness

og er ég með í huga t.d. Sjálfstætt fólk og Atómstöðina

   þessi barátta og seigla í þessari þjóð að vera sjálfstæð annarsvegar á 19 öld og svo þessi landsala öll að bara fáeinum árum eftir að landið varð sjálfstætt tókst nokkrum ameríkusinnuðum kaldastríðsóttaslegnum mönnum að fá Marsjallaðstoðina og skapa togaraútgerð og ameríkuséringu og aðsæld með því að gera þennann "landsölusamning", erlendann her inní landið og kanasjónvarpið og glamor "frelsisins" hélt innreið inní samfélag Bjarts í sumarhúsum... nánast og svo hvernig staðan er í dag

Þessi ofur Ameríkuséring og auðvalds og peningahyggja og það að öll fyrirtæki eru skuldsett, veðsett uppí top og á barmi gjaldþrots... sjávarútvegurinn

og svo þessar fréttir að erlend eignarhaldsfyrirtæki eigi orðið 50 til 60 til 70% af Íslenskum fyrirtækjum, skrásettum á Bahamaeyjum eða eyjunni Mön og þvi skattfrjáls.

Ég heyrði einhverntíman einhvern spádóm innlendann held ég sem var á þá leið að Íslendingar ættu eftir að lenda í því að þurfa taka sig rækilega saman í andlitinu til þess að bjarga sér frá sjálfstæðismissi

þetta held ég að sé að gerast núna... þjóðin þarf að vakna og sameinast undir algjörlega annarri hugsun en að græða fyrir sig

það er semsagt hugsjónin sem við horfum á. Sjálfstæði og að halda andliti, sjálfsvirðingu

Viljum við vera hundur eða svanur?

Kúgað verksmiðju og kerfisdýr... máski spikað já en alltaf í búri eða viljum vera frjáls glæsilegt vistvænt dýr sem getur flogið hvert sem er en kýs að passa þessa náttúru í friðsemd og nægjusemi og sýngja ástarsöngva í miðsumarsólinni á sundi meðal hafs af lifandi verum af öllum tegundum lífs?

Viljum við græðgi eða visku og lífsfylling?