n af því að við erum sama veran..

þá höfum við í raun allan tíman synt í sama hafi... sömu öldu sömu hugsun sama brimi

og tilfinning.. það var og er enginn aðskilnaður og enginn ástæða til þess að örvænta, óttast eða þrá, það bara er

en ef að þetta lauf fölnar, fölnar þá þetta samband?

eða lifir það svo lengi sem líf er á jörð

já þó þar fari til himins og helgi öll nöfn og verur og staði og stund

innri veran mín sem er svo nálæg bæði mér og þér