ómar vel...

þessi þjóð ann sínum hefðum og náttúru enn þó auðhyggjan reyni nú að skemma það einsog annað og snúumst gegn auðhyggju og græðgi og sjáum hvað við eigum sameiginlega og hvert fyrir sig af auði og gjöfum og fegurð einsog mongólíumenn...

Menntun á íslandi er mjög áfátt er varðar skilning á manninn

skilning á okkar eigin sálarlíf ... nokkuð sem Búddisminn hefur djúpa innsýn í..

og þar á ofan er saga landsins afskorinn. Það vanta 99% af blaðsíðunum í sögubókina. Við þjáumst því af blindu og skilningsleysi á okkur sjálf og hvert annað. Erum með kolranga sjálfsmynd.

Menn skilja ekkert í því að það sé neitt að því að láta þá gráðugu stýra samfélaginu. Hér gera menn græðgi og yfirgang að dyggðum. Og lifa því mjög í lýgi og misnotkun hver á öðrum.

Þar með fer siðferði mjög hnignandi...  Sorgir og sjúkleikieru í ræktun.

  Og menn ræna og stela sameiginlegum verðmætum lands og þjóðar og selja fyrir smáaura..

Og af því leiðir að sjúkleikinn eflist þegar leiðtogarnir eru manna verstir, þá eflist slæmskan hjá öllum. 

Eða á slíku heilili þar sem móðirinn og faðirinn stunda ósiðleg viðskipti og samskipti, þar er og ekki líkur á öðru en að börnin fari sömu leið.

 

Og við eigum langt í land.  Því miður að skilja meira að seigja hvaða plat liggur að baki peningaleiknum. Meirihluti þjóðarinnar (altánt þeirra sem teljast til ráðamanna) er ennþá að gæla við peningaglæpi.

Því er mikið þarfamál að fólk tjái sig og ræði við þá sem það þekkir um þessi mál og sendi áfram upplýsingará netinu og taki þannig þátt í að lyfta þessu gretistaki að stöðva þessa rányrkju sjálfstæðissölumanna og framsóknarmanna sérstaklega. 

Í raun er ég á móti flokkakerfinu en tel þó að Borgarahreyfingin og Vinstri Grænir séu skárstir af því sem nú er í boði.

Mikilvægast í þessari stöðu er að skilja hvað gildi við viljum rækta og og hvað ekki. Að græðgin er ein af dauðasyndunum 7 vegna þess að afleiðingarnar er skelfilegar. Sem við ættum fyrir löngu að hafa séð. Nú þjást menn. Og þjáningarnar verða verri ef við höldum áfram á sömu braut. 

Burt með alþjófalánið og afskrifum öll erlend lán og út með alla vexti. Sköpum vistvænt samfélag og vistvæna banka...  Gefum öllum landsbúum aðgang að landinu og auðlindum þess.

hér er líf!

 vekur eitthvað fornt.. stef sem ég kannast við innímér og klömbruhleðsla á bakvið í grjóti, nokkuð sem finnst bara á islandi og einhverstaðar sunnarlega í afríku

við erum apategund

í öllum þessum umræðum gleymist oft að við erum apategund, eiginlega stór klifurmús og í okkur kraumar kynorkan sem er sterkur krefjandi hvati... sú orka er undirliggjandi í öllu lífi manna ..

Og nútímamenn fara um þetta svæði án hefðar... án reynslu oft með áfengi eða tengt vímu

í samfélagi sem trúir á yfirgang í verki

þetta er mólotóvkoktell..

hættuleg blanda sem leiðir til slysa

Á öldum umliðnum, sérílagi tímanum fyrir yfirtöku landræningja og þrælahöfðingja (um 750 hér)

voru hefðir fyrir öllu sem notaðar voru vegna þess að þær höfðu reynst vel.

Þessum hefðum höfum við tapað og með komu úlfhéðna varð það höfðingjans að ráðskast með allt og alla. Áður fyrr voru samráðsþing um alla hluti. Nú þykjast menn hafa samráð en í raun er öllu stjórnað af örfáum.

Við erum apar í búri. Burið hefur verið þarna svo lengi að tilhugsunin um búrlaust líf er ógnandi.

Samt blundar þrá eftir frelsi. En það frelsi þarf að kaupa í formi frítíma. 

Apar eru ekki eins fullkomnir og kerfið vill hafa þá það er ljóst. Og þeir þjást.

Finna ekki leið til að láta sér líða vel. Það kalla þeir útópíu, draumaland og gefið í skyn að það sé óraunhæfur möguleiki að menn geti lifað í hamingjuríku jafnvægisástandi með náttúrunni

ég er einn af þeim sem telur að þetta sé hægt

en að það þurfi allt samfélagið að gera sameiginlega

ég þekki ekki alla uppskriftina, en hún er geymd meðal frumþjóða um allan heim

ég veit þó að á þingi sitja menn í hring í hæfilega stórum einingum svo að allir sjái alla samtímis er þinga

þegar rætt er um beint lýðræði þá skil ég það svona.. fólk sem hittist og ræður ráðum sínum saman

finnur sameiginlega lausn á álitamálum.

 mörg dýr stunda samráðsþing, flestir þekkja hrafnaþingin á haustinn og mörgæsir eru miklar þingverur

sum dýr nota foringja, einræði s.s. bíflugur og maurar... og það er móðirdrottningin sem styrir búi.. og svo var og hjá mönnum fyrir tíma landræningja... á tíma ættanna var það amman sem var spurð í deilumálum.

Og karlar tóku völd af konum og tími konu unganna tók við. afkvæmi valdamikilla kvenna tóku völd af þeim. Urðukonungar. Tími konunganna er liðinn en borgara í peningaveldinu þrá sama status og konungar í gegnum peningaleikinn

samráðsmenningin þó mikið sé rædd hefur ekki komist á. Þingræðið er ónýtt ormétið form misnotað afpeningavaldinu ... græðinni.

eigum við að prófa almennilegt samráð þó ekki væri nema til tilbreyttni.. til að sjá og upplifa muninn?

Er hægt að ræða eitthvað sem enginn hefur upplifað eða prófað (nema máski ég í litlu mæli í gegum norræna þingið náttúruvæna. Það hefur nú lifað og dafnað í 30 ár og kom fyrst til íslands í fyrra en ferðast jafnan milli norðurlanda og þingað tvisvar á ári. Um jól og miðsumar. Þar sitja menn í hring umhverfis eld og hafa talstaf. Sá sem heldur á stafnum hefur orðið og stafurinn ferðast hringinn eða fram og til baka eftir kúnstarinnar reglum og allir tjá sig... Þar er og þingað í baðhúsum... sauna mest sem finnar stýra einsog hér er í heitu pottunum og menn elda saman og skapa sér dagskrá saman frá eigin brjásti og sjálfsprottið. Kostnaður er greiddur með galdrahatti, sem er söfnunarhattur, frjáls framlög.

 

þessi ganga er um táradalinn...

öll höfum við farið villunar veg nú um langa hríð

öll erum við særð og illa til reika

sumi eru einsog neðsta hænan í goggunarröðinni... með sár á líkamanum þar sem allar hinar hænurnar gogga...   Þetta gerist jú því harðar sem þrengra er í búi... sú næst efsta fær bara gogg frá einni hænu og er því ósár

í mannheimum gogga menn með sögum ... 

að "tala" innra með sér

að því leiti er ég skyldur Hopi indjánum að ég tala við verur innra með mér, sér í lagi "guðið" eða "hin mikla anda" sem indjánar kalla líka Masa. Spyr líka eftir leiðbeiningu. Ég tala við vitundina.. ég tala líka við móðir mína þó hún sé löngu farinn. Þá er hún samt hjá mér. Og fleiri. Allir sem koma upp í huga mér... hugar í brjósti altso... þ.e. hjarta eru hjá mér, lifendur og dauðir. Dauða hluti get ég líka talað við og allt sem lifir og hrærist í heiminum og vitundinni.

Ég hef ekki alltaf haft þennan hátt að sjá heiminn. Ég var svona stundum sem barn. En þetta kom aftur yfir mig um 1986 og svo eftir 2000 og hefur fylgt mér síðan. Ég veit ekki hvort ég er heppinn eða óheppinn. En heimurinn breytist með viðhorfum, hvað er séð og hvernig það skynjaða er túlkað.

Á tímabili var allt guðinu að þakka eða Grílu að kenna og djöflinum. Annan dag er allt tilviljun og stór ógnþrunginn brandari. Og um leið tilgangslaust. Þriðja daginn grillir í samhengi á milli hlutanna. Orku og vitundar. Allt streymir. Og bara er. Svo er þetta spurnig um viðhorf jú og tengsl. Það var þannig sem ég fór að beina augum að hvað vara áður. Það er hluti af því að skoða hlutina í samhengi. Í stóru sem smáu. Væntanlega það sem átt er við með menntun vona ég. (þó menntun nútímanns telji ég vera meira í ætt við stranga innrætingu) Og stóra samhengið er í spurningonum: hver erum við? Og hvaðan komum við kemur þá í framhaldi og hvert er förinni heitið? 

Ég get talað við allt af því að ég trúi því að allt sé orka í mismunandi formi og að öll orka baði sig í vitund með einhverjum hætti þó mismunandi sé. Menn eru afar næmir hver á annan... sérílagi þeir sem eru líki og mikið samvistum einsog tvóburar.. eineggja tvíburar hafa mjög sterkt þráðlaust samband

en allar verur eru með samband sín á milli meira og minna en vita það ekki meðvitað nema á vissum augnablikum opnast gátta... rifar í samvitundina. Samvitund sem er mjög mikil í öllu lífríkinu. Sumir geta nálgast þessa vitund í tónlist og dansi. 

skoðanir sem tengdar eru rótum fjallanna

ég upplifi mig einsog mjög beiglaðan bíl og tæpan á ýmsum sviðum en gangfær og nothæfur, máski bara glettilega seigur ef hann er að fara rétta leið... því þessi bíll hefur einhverja þá sérvisku að hafa skoðanir á hinu og þessu... alveg uppá eigin spítur og að því er virðist upp úr þurru

þá hefur bíllinn skoðun á hlutunum

og þeirri skoðun er ekki neinar stórar líkur á að verði haggað

sumum skoðunum er svo kirfilega komið fyrir í öllu taugakerfinu, hjartanu, sálinni hvar sem hún nú felur sig og tám og skalla og út í fingurgóma

og dekk ef útí það er farið... útí götu og inní fjallið

svona sterkum skoðunum gæti fjallið hugsalega átt erfitt með að gefa sig að... sem gæti valdið sprungum í klettabeltum og landskjálfta.. en... ja það bifast og... það heldur

og ef fjöll taka þátt í samræðum um sameiginlega sýn, þá er ..að ég tel mark á takandi

maðurinn með alla sína galla, bendir á sanngjarna leið, þrátt fyrir allt, það er hann sem furðulegt nokk virðist vera með heilt hjarta

eða er máski nær að seigja

maðurinn sem þrátt fyrir öll sárin hefur samt vilja til að fara heilögu leiðina

sanngjörnu leiðina, samráðs og þinga

og þrátt fyrir alla sína galla og líka kannski vegna þeirra og krefst einskis

bendir bara á leiðina sem gerir mönnum fært að lifa eðlilegu lífi

ég er maðurinn sem fékk að reyna alla villunar stigu, alla ranghals og steina í götu, alla galla þessa samfélagsforms sem við höfum verið villt í núna, samfélag eyðingarinnar og lasleikans

þessi sári maður, bendir samt sem áður á slóð sem liggur út í klettótt skógarland

   græna dali, lækjarnið og fuglasöng

 

og fólkið sem fer leiðina heilögu þrátt fyrir allann yfirganginn sameinast... spádómur Hopi indjána!

svo má sjá skildleikann við ýmislegt sem gerst hefur hér líka... þegar börnin sem voru þvinguð í skóla og kent bara hvernig hvítir lifa, þá urðu þau börn auðveldari bráð fyrir platráð indjána sem leyfir námugröft og eyðileggingu á náttúrunni á black mesa svæðinu... semsagt í raun ólöglegt indjánaráð er látið samþykkja yfirgang á verndarsvæðum indjána..
og svo von höfðingjans um fólkið sem fer jafnvægisleið sameinast aftur á himni (land vestursins, eitt nafna Hopilands og ég kannast við það... eitt sinn var það að vísu bara nafn á eyju í miklu úthafi... svo fór það að merkja hamingjulandið í vestri. Land þeirra sem farnir voru yfir móðuna miklu.  Vona bara að við getum einhverntíman sagt "ég lifi í himnaríki"

maðurinn með heila hjartað!

það er þessi maður með heilt hjarta... hjarta í einu lagi, ekki klofið sem er týndi hvíti bróðirinn sem er vaknaður... í mér og þér sem villt fara náttúruleiðina... leiðina einföldu og einlægu og sönnu... samanber "leiðina heim í heiðardal, heim að mosató"... við sem viljum vistvæna sjálbæra leið.. við erum von Hopi fólksins...

von fólksins sem þráir bara heiðarleika og sanngirni og bræðralag og hamingju í nægjusemi og hófsemi 

fólks sem ekki vill láta kúga sig inná villuleið hvíta mannsins, vill bara fá frið til að fara þá leið sem þeirra menningarlega rót sem þeim gaf vísdóm til að lifa af hafði kennt þeim í árdaga