af hverju fuglarnir fara á fætur klukkan hálffjögur..

jaa það er sólin...  kyrrðin... eftir góðan blund... eftirvæntingin og gleðin yfir byrtunni... ástarhjal sem kemur uppúr þeim... einsog tildæmis þetta bi bi bi ég elska þig!  bi bi bi   bi bi bi ég elska allt og alla! ahhh... þetter so fallegt og gott allt að vera til á svona fögrum sumardegi! Eigum við ekki bara að sýngja saman yndi.. dansa saman og kela...

 

(er til nokkuð óttalegra en frelsun og hamingja morgunbyrtunnar hugsar gömul reynd ugla inní rökkurskóginum)

og þar sem að atvinnumennskunni lýkur... og menn komast til sjálf sín

þá fara menn loksins að vera þeir sjálfir

jafnvel orðnir soltið sætir bara

 

hættir að æfa

 

    planlausir í núinu

og fuglarnir byrja að sýngja í Lé-hauga-landi klukkan 3.30 að morgni...

en sólin er að draga upp sitt ferska frábæra broshýra auga um og uppúr 5 virðist mér...

og alveg skafheiður himinn yfir Skáni.... súfíið alveg eitt sambráðið gull 

alelujaaa

þegar við erum kominn útí formalisma þá erum við á svæði óttans

og það er dauðinn á gægjum.. hvernig af hverju hvað svo? einnig það þarf að skoða... allt sem hótar og hræðir er þá líka farið í... til að fá ró frá óttanum

við erum að koma út úr mjög víðáttumiklu myrkri... dimmum dal já.... rökkurslæður morguns... senn er sól á lofti!

Sól sannleikans... um þessa dýrategund... ið undrandi lífsform er að vakna

hver er ég? hvernig stendur á þessu að ég... við  þetta ið er hér?

hvaðan kom það... var það í gær og hvernig var það...  þetter mikil upprifjun

og hvert er ferðinni heitið?...  og lífsformið dansar og það andar... hreyfir sig saman með öllum hinum formonum... það gleymir "sér" í dansinum... streyminu... verði það of meðvitað.... þá harðnar það og deyr... brotnar af einsog skán... það vex áfram... í gegnum öll form sem jafnharðan detta af um leið og þau hardna... eitthvað sem þráir... eitthvað sem púlserar... einhver vilji drífur formið í gegnum alla hindrun... það er það sem elskar og skapar

það er það sem er eilíft

ég skil líka þá sem að vilja vera vondir... bæði við sjálfansig og aðra...

þegar reiðin er kraumandi (já sumir seigja að reiði sé einfaldlega mikil orka sem er að tjá kröfu um skilyrðislausa breytingu (endurforritaða áætlun strax.. eftir mikið svekkelsi með mislukkaðar tilraunir á röngu forriti... æ oní æ!!!) já... NÚNA!.. krafa um raunverulegan árangur! einn tveir og tíu.. nú!!!NA!!!)... reiðin við sig sjálfan... til dæmis þegar maður hefur tekið þátt í einhverju sem maður vill ekki taka þátt í...  getur farið út í sjálfsárásir... sjálfsniðurlægingu... og reiðin yfir yfirgangi annarra getur leitt mann út í yfirgang á móti yfirgangi... og þegar mótherjinn er sterkari... þá kemur spurningin um lævísi upp... þetter allt skiljanlegt. En sumsé með eyðileggjandi afleiðingum... atli sé ekki betra að vinna að því að koma sér útúr slíkum aðstæðum að vera reiður við sjálfansig ... og að láta misnota sig...  og það er málið...  það er ekki auðvelt að finna leið útúr þessum graut af yfirgangi... er það hægt?  og er hægt að lifa án bíla, peninga og rafmagns framleiðsluvarnings? Er hægt að finna og skapa vé... lítið afdrep þar sem ræktun og söfnun er möguleg... Er hægt að ná því að vera sáttur við sjálfansig? Og allífið... Ég get ekki séð að það sé hægt að leita annarra leiða..  Þetta er sáttagjörð...

sumir vilja slá mig niður af því að ég er ekki fullkominn eða sjálfur mér samkvæmur... að þá sé ég ómarktækur..

ég tildæmis ferðast í bíl... ég nota rafmagn.. og peninga.. (í stað þess að rækta sjálfur einsog ég tala mikið um að er eina leiðin með viti... eina lausnin... )  jú ég hef ræktað og rækta eftir getu en á ferðalögum er það samt svotil ekkert sem ég get ræktað... ja ég er með eplatré í potti...  og ég hef ræktað eitt sumar... jú ég er sammála því að betur má ef duga skal... ég hef verið að leita mér að stað í mörg ár... í þeim verðskala sem ég ræð við þá er staðan erfið... fyrir nú utan hvað mér finnst óeðlilegt að kaupa og eiga land... en ... hm... að eiga land saman á nafni sjálfseignafélags... og vera passari með öðrum hugnast mér best..  og nú er loks að glitta  í að ég finni land fyrir handan eystrasaltið...

(þessir sem að ráðast á mig og bisast við að gera mig hlægilegan í tilraunum mínum til að einfalda líf mitt og mínka við, eru að öllu jöfnu þeir sem ekki hafa neina viðleitni í gangi aðra en ég og mitt og meira af öllu, fatalistar og hedonistar) 

ég er semsagt á leið útúr peningasamfélaginu og hátækninni... en það kostar að komast út... það er erfitt... ég veit það vel... og að við erum öll samsek sem tökum þátt það veit ég... ok ég er sekur.. en sekt mín er að léttast hægt og rólega... ég er sekur og það er erfitt.....  það skapar óánægju með sig sjálfann að búa í slíkri mótsögn...  ég bara þrái það að léttast...  að verða heill áður en ég sameinast moldinni   ... en sannleikurinn er eins hvort sem ég er fullkominn eða ekki... og ég er ekki fullkominn en ég strögla við og puðast við að bæta mig og þreifa mig rétta leið... heildstæða leið... þó ýmis ljón séu á veginum og þrándur í götu og ég detti.. jafnvel villist í hríðarbil... ég klóra mig áfram... gefst ekki upp... áfram skal haldið (og vegurinn grýttur) og margir sem vilja afvegaleiða... ha ha... taktu þátt í leiknum Tryggvi er hrópað... jú stundum  ruglast ég ... á sumum sviðum... en átta mig þó um síðir.. haaa var ég á þessari leið... hvert leiðir hún?  Nei ég vil heildrænu leiðina, haldbæru leiðina... leiðina fornu og leiðina blíðu... ég ætla ekki að festast í þessu öngstræti... hvar er leiðin heim?

það er ómælanlegt tap, ómælanlegt sár sem græðgin og valdnýðslan og skilningsleysið hefur komið til leiðar... óendanleg sorg

hvort sem ég horfi yfir mitt líf eða í kringum mig... á mannlífið.. (og ekki bara á íslandi.. í öllum löndum sem ég hef farið um) á náttúruna, dýrin, vötnin og til himins

allstaðar blasir sorgin við og sárin og eyðileggingin...

afleiðingar forheimskunnar og yfirgangs lýginnar.. þessara forhertu hjartleysingja sem virðast ekki geta séð neitt nema MITT! og MEIRA FYRIR MIG!

    og samt ..inní þessu ógnarhafi af sorg... samt grillir í kærleika og agnarsmáa grátandi þrá

eftir sannleika, hreinleika... þrá sem vill öllu og öllum vel, jafnvel þessum sem herða vilja ólar svartnættis og yfirgangs að brjósti mér... ekki þó að ég vilji að þeim gangi það í haginn, heldur að ljós heimsins mildi það svartnætti sem blindar þeim sýn..

  

og hér er allgóð mynd um endurfæðingu fornra fræða.. seiðmenning (shamanism)

http://video.google.com/videoplay?docid=-568467396397396505&ei=tTBXSvPjApvG2wL4yp3oBg&q=shamans

ofsóknir þeirra sem lifa í og á og fyrir sjúkleikann... þrælar lýginnar, heróinistar efnishyggjunnar, dýrkendur dauðadanssins

Ég hef nú í nálega 30 ár rannsakað, skrifað og málað og skapað þing um valkostaleiðir og um hvernig maðurinn er á rangri leið og fullur afneytunar og þvermóðsku. Hvernig þetta fór af stað við lok ísaldar og sér í lagi hvernig lýgin um þessa svokölluðu "siðmenningu" hefur slegið ryki í augu vor um hvað raunverulega er í gangi og hvaða leiðir eru færari. Árum saman hef ég að eigin hvötum og á eigin kostnað rannsakað þessa hörmungarsögu og ekki síður samfélagsgerðina sem var á undan ræningjasamfélaginu sem við köllum siðmenningu og sem var ofsótt og eyðilögð og frá henni stölið öllu. Og ég hef séð sögu íslands og heimsins í nýju ljósi, allt öðru ljósi en borið var á borð fyrir mig af Skúla föður Páls prófessors á Akureyri forðum. Ég hef séð í gegnum móðu lýginnar, allt til upphafs eldsnotkunar. Séð hin týnda hlekk. Og séð að hið forna Altland var eyjan Sóley, Thule, er Ísland. Þetta hefur jafnvel skyggnustu og greindustu mönnum ekki tekist að sjá. Og allra sýst þeim sem mataðir eru á 7000 ára gömlum lygavef valdssjúklinga.. háskólaklíkunni. Sem lifir á brauðmolum valdsinna og peningamafíunnar. Háskóli Íslands, fyrir sumum stolt þjóðarinnar er sjálf miðstöð lyginnar. Og ég hef tjáð mig um hvað ég sé í þessari sögu á alla hugsanlega vegu. Með skrifum, byggingalist og umhverfislist, myndum og söngvum... sýningum og uppákomum og þingum og áhugamannafélögum auk nær óendanlegra heimasíðna. Þetta hefur kostað mig alla orku mína og jaðrar við alla hamingju og heilsu... fjölskyldu og heimili..

Margir og æ fleiri eru mér um margt sammála en ekki er minna um hitt að menn bregðist ókvæða við og gangist fyrir ofsóknum gegn mér. Þessum hefur orðið þónokkuð ágengt og tölvert um íllt umtal og jafnvel beinar árásir eða óbeinar af ýmsu tagi. Svo rammt hefur kveðið af þessu að mér hefur ekki verið vært á íslandi nema með harmkvælum og þá í stuttan tíma í senn. Ég er því í raun útlagi frá því landi og þeirri menningu sem mig ól og ég starfaði fyrir lengst af. Samt held ég áfram að senda frá mér skilaboð og seigja skoðanir mínar óhræddur. Ég hef fundið fyrir því hvað vinir eru brygðulir og allir hlutir forgengilegir. Vissulega er ég sligaður en ekki bugaður. Vist hef ég gert mörg sorgleg mistök... stundum var ég líka að reyna að taka þátt í leiknum gráa. En það gekk ekki upp. Þá fyrst fór mér að lýða verulega illa. Ég er ekki of bjartsýnn og ekki heldur mjög svartsýnn. Ég sé leiðir út úr þessari vitfyrringu. Ég kanna færar leiðir og bendi á leiðir. Verra væri að sjá enga leið. Ég er töluvert á ferðinni, meðal annars vegna þessara ofsókna er ég neyddur til að vera stöðugt á ferð .. ég á jú ekkert heimili, ekkert land og börn mín dreifð um norðurlönd. Ég reyni eftir bestu getu að hafa samband við þau þó það sé ekki alls ekki auðvelt. Sumar manneskjur kunna bara að elska.. þær eru því miður of fáar. Aðrar elska ef þær fá eitthvað út úr því og hata annars með ekki minni krafti en áður var elskað.  Þessu hef ég kynnst nálægt mér. Kannski mín stærsta lexía. Mikið er um fólk sem vill ekki heyra neitt nema það sem er þægilegt  og kallar á óbreytt ástand. Menn einsog ég sem kalla á breytingar eru ógnun fyrir þeim. Þá þarf að þarf að berjast gegn mér og sverta mig með öllum ráðum. Til þess og að hefja sig upp sjálfan. Sannfæra sjálfan sig um að drottnun og græðgi og lygar séu í lagi því að "það hafi alltaf verið þannig" og að allir séu þannig og þar fram eftir götum. "Mannkynið sé vont í eðli sínu". "Ekkert við því að gera". Þessu hafa lygaverðir háskólanna mjög haldið á lofti.  Og það kom líka til af því að allar upplýsingar um menninguna sem var á undan drottnunar og græðgissamfélaginu hefur í gegnum aldirnar verið eytt kerfisbundið af þeim hinum valdsjúku yfirstéttum sem drottnað hafa frá tímum Mesopotamíu. 

Blindan er óhugnaður sem beinir okkur stöðugt inní æ meiri ógöngur.

Afneytunin ekki minni óhugnaður og svívirða sem viðheldur lýginni

Og ofsóknir á þá sem glíma við vandann er hin þriðju sjúkleiki. Sagan er yfirfull af dæmum um þetta þrátt fyrir alla ritskoðun, þá skýn þetta í gegn. Sjálfur Ésu, táknmynd þessa, situr í öndvegi vitundarinnar með þyrnikórónu á höfði, pískaður, stunginn og krossfestur. Dæmdur til dauða af múgnum.

 Og er ekki alveg ljóst að múgnum er stjórnð af fjölmiðlum sem aftur er stjórnað af hinum gráðugu... samtryggðri peningamafíu...

þetter ekki lýðræði og hefur aldrei verið... þetta er vald lygara

peningar eru notaðir til að "hagræða" sannleikanum eftir þörfum hins gráðuga og slæga á kostnað allra hinna og alls lífkerfisins.

svo djúpt hafa menn sokkið nú þegar að varla er til nokkur sála sem ekki er neydd til að taka þátt í ógeðinu, fylleríunu, svinaríunu, leynimakkinu, kóinu eða sem ekki er kramin undir taki menn ekki þátt í dauðadansinum... já þá eru menn settir á ofsóknarlistann.. út af sakramenntinu,.. eru utan garðs... dæmdir niðurlægðir hundeltir þaggaðir niður... fluttir á geðveikrahæli eða settir á bakvið lás og slá.. allt tekið af þeim og ekki sýst æran og vitið og síðast líftóran...

 Milið er lagt uppúr að gera menn meðseka... fá menn til að sökkva sér í forinn með þeim... Það kemst í raun enginn, sérílagi í hinum vestræna heimi hjá því að taka þátt að einhverju leiti... svelgur sem sogar allt til sýn..  Mesti glæpurinn virðist vera sá að taka ekki þátt... næst mesti glæpurinn er að vera fátækur...  Kannski sami glæpurinn þessir tveir.

Vitið þér enn eða hvað?